بسم الله الرحمن الرحیم

کشتار معلمین قرآن در بئر معونه
سال سوم هجرت با تمام حوادث تلخ و آموزنده خود پایان یافت ، سال چهارم هجرت با هلال محرم آغاز گردید، و ماه صفر همان سال ، ابوبراء وارد مدینه شد. پیامبر او را به آیین اسلام دعوت نمود، ولى او نپذیرفت ، و دورى هم نجست . به حضرتش عرض کرد: اگر سپاه تبلیغ نیرومندى را روانه صفحات نجد کنید، امید است ایمان بیاورند زیرا تمایلات آنها به توحید زیاد است . پیامبر فرمود: از حیله و مکر و عداوت و دشمنى مردم نجد خائفم ، مى ترسم فاجعه رجیع که منجر به کشته شدن رجال علمى و تبلیغى گردید، تکرار شود. ابوبراء گفت : ستون اعزامى شما در پناه من هستند و من ضمانت مى کنم که آنها را از هر حادثه سوء حفظ نمایم .
چهل تن از رجال علمى اسلام که حافظ قرآن و احکام بودند به فرماندهى منذر رهسپار منطقه نجد گردیدند و در کنار بثر معونه منزل کردند. پیامبر نامه اى را که مضمون آن دعوت به آیین اسلام بود به یکى از سران نجد به نام عامر بن الطفیل نوشت و یکى از مسلمانان ماءمور شد که نامه رسول خدا را به عامر برساند. او نه تنها نامه رسول خدا را نخواند، بلکه حامل نامه را نیز به قتل رسانید، و از عشایر و قبایل اطراف کمک طلبید و منطقه اى که سپاه تبلیغى در آنجا فرود آمده بودند با نیروهاى عامر محاصره شد. سپاه تبلیغى اسلام ، نه تنها مبلغان ارشد و زیردستى بودند بلکه مردمى شجاع و رزمنده به شمار مى رفتند؛ آنان تسلیم را براى خود عار و ننگ دانستند، دست به قبضه شمشیر بردند و پس از جنگى خونین ، همگى آنها شربت شهادت نوشیدند، جز کعب بن زید که با بدن مجروح خود را به مدینه رساند و جریان را اطلاع داد. 
این فاجعه جانسوز و بزرگ ، عالم اسلام و مسلمانان را سخت ناراحت ساخت و مدتها پیامبر به یاد شهداى بئر معونه بود. این حادثه جانگداز از نتایج سوء شکست احد بود که جراءت قبایل اطراف را براى کشتن مسلمانان زیاد کرده بود.

منبع: سرگذشت های تلخ شیرین قرآن